چند روز پیش در سحرگاهی تلخ یکی از اقوام و دوستی عزیز را که سراسر وجود نازنینش محبت و دلسوزی بود را بر اثر سکته مغزی از دست دادیم.

دوستی دلسوز که کودکی شاد و بی‌خبر از حوادث را برای خانواده به یادگار گذاشت.

امیدوارم روحش در آرامش ابدی تمام تلخ کامی‌های این دنیای دون را فراموش کند.

بهروز عزیز یادت تا ابد در دل ما ماندگار خواهد بود

این تصویر مربوط به مسابقات حرفه ای چین در فروردین امسال میباشد.

محمد نیا چندین قهرمانی کشور و اردوی تیم های ملی و تعدادی بازی حرفه ای در کارنامه خود دارد.

مواد غذایی بی نظیر برای چربی سوزی سریع

غذاهای چربی سوز غذاهایی هستند که بیشتر از محتوی کالری خود، کالری سوزی نموده و درنتیجه با چربی های ذخیره در بدن نیز مقابله می کنند. راز کم کردن وزن این است که از موادغذایی و نوشیدنی های مناسب تا اندازه ای استفاده کنید که سیر شوید. اگر وعده های غذایی را نادیده بگیرید، سوخت و ساز بدنتان پایین می آید و سلامت بدنتان به خطر می افتد. موادغذایی خاصی وجود دارد که چربی بیشتری نسبت به محتوی خود آن می سوزاند. این موادغذایی چربی سوز موادغذایی گیاهی طبیعی هستند و اگر از این موادغذایی استفاده کنید و کمی هم ورزش کنید، سوخت و ساز بدنتان بالا می رود و کالری بیشتری را با سرعت بیشتر حتی برای ساعاتی پس از ورزش می سوزانید.

لیست برخی موادغذایی مهم چربی سوز

1. میوه های سرشار از ویتامین C-مرکبات: لیمو، پرتقال، گواوا، گریپ فروت، پاپایا، لیمو شیرین، نارنگی و گوجه فرنگی سرشار از ویتامین C و فیبر هستند و ویژگی چربی سوزی دارند. ویتامین C به بدن کمک می کند سریعتر روی چربی کار کند و همچنین آمینواسید کارنتین را تحریک می کند تا ظرفیت چربی سوزی بدن را بالا برد.
ویتامین C چربی را رقیق می کند و اثر آنرا کمتر می کند و به آزاد کردن چری از بدن کمک میکند.
2. سیب: پکتین موجود در سیب از جذب چربی توسط سلول ها جلوگیری می کند و همچنین جذب آب از مواد غذایی را افزایش داده و موجب دفع ته نشین چربی از بدن می شود. آنتی اکسیدان های موجود در سیب نیز می تواند از ایجاد سندرم سوخت و ساز که موجب چاق شدن شکم یا هیکل سیبی شکل می شود، جلوگیری کند.
3. مواد لبنی سرشار از کلسیم: موادلبنی مثل شیر، پنیر، و ماست بعنوان چربی سوز عمل می کنند و با افزایش تجزیه چربی در سلولهای چربی، کاهش وزن را تقویت می نماید. بر اساس تحقیقات و مطالعات دکتر مایکل زمل (Michael Zemel)در دانشگاه تنسی، رژیم غذایی سرشار از موادلبنی با محدودیت مصرف کالری یکسان می تواند میزان چربی سوزی و کاهش وزن را تا دوبرابر کند. تحقیق او نشان داده است که خوردن 3 تا 4 وعده از موادلبنی در روز برای تسریع کاهش وزن بسیار موثرتر از مصرف مکمل کلسیم است. ازاینرو می توان موادلبنی را جزء موادغذایی چربی سوز دانست.
محققان دریافته اند که:
افرادیکه اضافه وزن دارند و 3 وعده در روز از موادلبنی سرشار از کلسیم مصرف کردند نسبت به آنها که رژیم غذایی یکسانی داشته اما دو تا سه وعده کمتر از موادلبنی استفاده می کردند، میزان چربی بیشتری از ناحیه شکم کم کردند. مکمل های کلسیم به اندازه شیر خوب عمل نمی کنند.
4. آجیل: براساس گفته های جوردی سالاس-سالوادو (Jordi Salas-Salvado) از دانشگاه روویرا ای ویرجیلی (Rovira I Virgili)در اسپانیا به سیر نگه داشتن کمک کرده و در عین حال توانایی فرد برای چربی سوزی را افزایش می دهد.
5. فلفل ها: موادغذایی حاوی فلفل جزء موادغذایی چربی سوز به حساب می آیند. فلفل حاوی کپساسین است که به بالا بردن متابولیسم کمک می کند. کاپساسین یک ماده غذایی ترموجنیک است که باعث می شود بدن برای 20 دقیقه پس از خوردن آن، کالری بیشتری بسوزاند.
6. پروتئین ها: موادغذایی سرشار از پروتئین و فیبر بهترین موادغذایی برای کاهش چربی های شکم هستند. پروتئین نسبت به چربی برای هضم به انرژی بیشتری نیاز دارد. پس تا می توانید از موادغذایی مثل لبنیات، حبوبات، تخم مرغ و امثال آن استفاده کنید.
عدس نیز سرشار از پروتئین و فیبر محلول است که به ثابت نگه داشتن قند خون کمک میکنند، درنتیجه عدس برای از بین بردن چربی شکم عالی است.
7. بعضی از موادغذایی دیگر که می توان جزء موادغذایی چربی سوز لیست کرد عبارتند از ریشه چغندر، کلم بروکلی، کلم، هویج، فلفل قرمز، سویا، سیب زمینی شیرین، تمشک آبی و هندوانه.
دقت کنید که برای کاهش وزن باید کالری های بیشتری را نسبت به کالری های مصرفی خود بسوزانید. اینکار را می توانید با مصرف بیشتر موادغذایی چربی سوز و انجام تمرینات ورزشی انجام دهید. این باعث می شود چربی اضافه بدن را از بین ببرید.

 هضم غذا چند ساعت طول می کشد؟

چه ازدواج کرده باشید، چه نکرده باشید ، سعی کنید این مطلب  را بخوانید!

وقتی آن شب از سر کار به خانه برگشتم، همسرم داشت غذا را آماده می‌کرد، دست او را گرفتم و گفتم، باید چیزی را به تو بگویم. او نشست و به آرامی مشغول غذا خوردن شد. غم و ناراحتی توی چشمانش را خوب می‌دیدم.

یکدفعه نفهمیدم چطور دهانم را باز کردم. اما باید به او می‌گفتم که در ذهنم چه می‌گذرد. من طلاق می‌خواستم. به آرامی موضوع را مطرح کردم. به نظر نمی‌رسید که از حرفهایم ناراحت شده باشد، فقط به نرمی پرسید، چرا؟

از جواب دادن به سوالش سر باز زدم. این باعث شد عصبانی شود. ظرف غذایش را به کناری پرت کرد و سرم داد کشید، تو مرد نیستی! آن شب، دیگر اصلاً با هم حرف نزدیم. او گریه می‌کرد. می‌دانم دوست داشت بداند که چه بر سر زندگی‌اش آمده است. اما واقعاً نمی‌توانستم جواب قانع‌کننده‌ای به او بدهم. من دیگر دوستش نداشتم، فقط دلم برایش می‌سوخت.

با یک احساس گناه و عذاب وجدان عمیق، برگه طلاق را آماده کردم که در آن قید شده بود می‌تواند خانه، ماشین، و 30% از سهم کارخانه‌ام را بردارد. نگاهی به برگه‌ها انداخت و آن را ریز ریز پاره کرد. زنی که 10 سال زندگیش را با من گذرانده بود برایم به غریبه‌ای تبدیل شده بود. از اینکه وقت و انرژیش را برای من به هدر داده بود متاسف بودم اما واقعاً نمی‌توانستم به آن زندگی برگردم چون عاشق یک نفر دیگر شده بودم. آخر بلند بلند جلوی من گریه سر داد و این دقیقاً همان چیزی بود که انتظار داشتم ببینم. برای من گریه او نوعی رهایی بود. فکر طلاق که هفته‌ها بود ذهن من را به خود مشغول کرده بود، الان محکم‌تر و واضح‌تر شده بود.

روز بعد خیلی دیر به خانه برگشتم و دیدم که پشت میز نشسته و چیزی می‌نویسد. شام نخورده بودم اما مستقیم رفتم بخوابم و خیلی زود خوابم برد چون واقعاً بعد از گذراندن یک روز لذت بخش با معشوقه جدیدم خسته بودم. وقتی بیدار شدم، هنوز پشت میز مشغول نوشتن بود. توجهی نکردم و دوباره به خواب رفتم.
صبح روز بعد او شرایط طلاق خود را نوشته بود: هیچ چیزی از من نمی‌خواست و فقط یک ماه فرصت قبل از طلاق خواسته بود. او درخواست کرده بود که در آن یک ماه هر دوی ما تلاش کنیم یک زندگی نرمال داشته باشیم. دلایل او ساده بود: وقت امتحانات پسرمان بود و او نمی‌خواست که فکر او بخاطر مشکلات ما مغشوش شود.

برای من قابل قبول بود. اما یک چیز دیگر هم خواسته بود. او از من خواسته بود زمانی که او را در روز عروسی وارد اتاقمان کردم به یاد آورم. از من خواسته بود که در آن یک ماه هر روز او را بغل کرده و از اتاقمان به سمت در ورودی ببرم. فکر می‌کردم که دیوانه شده است. اما برای اینکه روزهای آخر با هم بودنمان قابل‌تحمل‌تر باشد، درخواست عجیبش را قبول کردم.

درمورد شرایط طلاق همسرم با معشوقه‌ام حرف زدم. بلند بلند خندید و گفت که خیلی عجیب است. و بعد با خنده و استهزا گفت که هر حقه‌ای هم که سوار کند باید بالاخره این طلاق را بپذیرد.

از زمانیکه طلاق را به طور علنی عنوان کرده بودم من و همسرم هیچ تماس جسمی با هم نداشتیم. وقتی روز اول او را بغل کردم تا از اتاق بیرون بیاورم هر دوی ما احساس خامی و تازه‌کاری داشتیم. پسرم به پشتم زد و گفت اوه بابا رو ببین مامان رو بغل کرده. اول او را از اتاق به نشیمن آورده و بعد از آنجا به سمت در ورودی بردم. حدود 10 متر او را در آغوشم داشتم. کمی ناراحت بودم. او را بیرون در خانه گذاشتم و او رفت که منتظر اتوبوس شود که به سر کار برود. من هم به تنهایی سوار ماشین شده و به سمت شرکت حرکت کردم.

در روز دوم هر دوی ما برخورد راحت‌تری داشتیم. به سینه من تکیه داد. می‌توانستم بوی عطری که به پیراهنش زده بود را حس کنم. فهمیدم که خیلی وقت است خوب به همسرم نگاه نکرده‌ام. فهمیدم که دیگر مثل قبل جوان نیست. چروک‌های ریزی روی صورتش افتاده بود و موهایش کمی سفید شده بود. یک دقیقه با خودم فکر کردم که من برای این زن چه کار کرده‌ام.

در روز چهارم وقتی او را بغل کرده و بلند کردم، احساس کردم حس صمیمیت بینمان برگشته است. این آن زنی بود که 10 سال زندگی خود را صرف من کرده بود. در روز پنجم و ششم فهمیدم که حس صمیمیت بینمان در حال رشد است. چیزی از این موضوع به معشوقه‌ام نگفتم. هر چه روزها جلوتر می‌رفتند، بغل کردن او برایم راحت‌تر می‌شد. این تمرین روزانه قوی‌ترم کرده بود!

یک روز داشت انتخاب می‌کرد چه لباسی تن کند. چند پیراهن را امتحان کرد اما لباس مناسبی پیدا نکرد. آه کشید و گفت که همه لباس‌هایم گشاد شده‌اند. یکدفعه فهمیدم که چقدر لاغر شده است، به همین خاطر بود که می‌توانستم اینقدر راحت‌تر بلندش کنم.

یکدفعه ضربه به من وارد شد. بخاطر همه این درد و غصه‌هاست که اینطور شده است. ناخودآگاه به سمتش رفته و سرش را لمس کردم.

همان لحظه پسرم وارد اتاق شد و گفت که بابا وقتش است که مامان را بغل کنی و بیرون بیاوری. برای او دیدن اینکه پدرش مادرش را بغل کرده و بیرون ببرد بخش مهمی از زندگیش شده بود. همسرم به پسرمان اشاره کرد که نزدیکتر شود و او را محکم در آغوش گرفت. صورتم را برگرداندم تا نگاه نکنم چون می‌ترسیدم در این لحظه آخر نظرم را تغییر دهم. بعد او را در آغوش گرفته و بلند کردم و از اتاق خواب بیرون آورده و به سمت در بردم. دستانش را خیلی طبیعی و نرم دور گردنم انداخته بود. من هم او را محکم در آغوش داشتم. درست مثل روز عروسیمان.

اما وزن سبک‌تر او باعث ناراحتیم شد. در روز آخر، وقتی او را در آغوشم گرفتم به سختی می‌توانستم یک قدم بردارم. پسرم به مدرسه رفته بود. محکم بغلش کردن و گفتم، واقعاً نفهمیده بودم که زندگیمان صمیمیت کم دارد. سریع سوار ماشین شدم و به سمت شرکت حرکت کردم. وقتی رسیدم حتی در ماشین را هم قفل نکردم. می‌ترسیدم هر تاخیری نظرم را تغییر دهد. از پله‌ها بالا رفتم. معشوقه‌ام که منشی‌ام هم بود در را به رویم باز کرد و به او گفتم که متاسفم، دیگر نمی‌خواهم طلاق بگیرم.

او نگاهی به من انداخت، تعجب کرده بود، دستش را روی پیشانی‌ام گذاشت و گفت تب داری؟ دستش را از روی صورتم کشیدم. گفتم متاسفم. من نمی‌خواهم طلاق بگیرم. زندگی زناشویی من احتمالاً به این دلیل خسته‌کننده شده بود که من و زنم به جزئیات زندگیمان توجهی نداشتیم نه به این دلیل که من دیگر دوستش نداشتم. حالا می‌فهمم دیگر باید تا وقتی مرگ ما را از هم جدا کند هر روز او را در آغوش گرفته و از اتاق خوابمان بیرون بیاورم. معشوقه‌ام احساس می‌کرد که تازه از خواب بیدار شده است. یک سیلی محکم به گوشم زد و بعد در را کوبید و زیر گریه زد. از پله‌ها پایین رفتم و سوار ماشین شدم. سر راه جلوی یک مغازه گل‌فروشی ایستادم و یک سبد گل برای همسرم سفارش دادم. فروشنده پرسید که دوست دارم روی کارت چه بنویسم. لبخند زدم و نوشتم، تا وقتی مرگ ما را از هم جدا کند هر روز صبح بغلت می‌کنم و از اتاق بیروم می‌آورمت.

شب که به خانه رسیدم، با گلها دست‌هایم و لبخندی روی لبهایم پله‌ها را تند تند بالا رفتم و وقتی به خانه رسیدم دیدم همسرم روی تخت افتاده و مرده است! او ماه‌ها بود که با سرطان می‌جنگید و من اینقدر مشغول معشوقه‌ام بودم که این را نفهمیده بودم. او می‌دانست که خیلی زود خواهد مرد و می‌خواست من را از واکنش‌های منفی پسرمان بخاطر طلاق حفظ کند. حالا حداقل در نظر پسرمان من شوهری مهربان بودم.

جزئیات ریز زندگی مهمترین چیزها در روابط ما هستند. خانه، ماشین، دارایی‌ها و سرمایه مهم نیست. اینها فقط محیطی برای خوشبختی فراهم می‌آورد اما خودشان خوشبختی نمی‌آورند.

سعی کنید دوست همسرتان باشید و هر کاری از دستتان برمی‌آید برای تقویت صمیمیت بین خود انجام دهید.

سری دوم موشها را با توجه به اینکه حداکثر 17 دقیقه میتونن زنده باشن به همون استخر انداختند ،اما این بار قبل از 17 دقیقه نجاتشون دادن. بعد از اینکه زمانی رو نفس تازه کردند دوباره اونها را به استخر انداختند .!!!!!!!!!!!!!!!حدس بزنین چقدر دوام آوردند ؟26 ساعت

پس از بررسی ها به این نتیجه رسیدند که علت زنده موندن موشها این بوده که آنها امیدوار بودند تا دستی باز هم اونها را نجات بده و به همین خاطر تونستن این همه دوام بیارن .

امید قوه محرک زندگی است

ساموئل اسمایلزو

«از زندگی آنچه لیاقتش را داریم به ما می رسد و نه آنچه آرزویش را. »

ولیاقت یعنی همان که تو می اندیشی و برای رسیدن بهش زحمت میکشی

همۀ عمر به ما گفته اند که باید تعیین هدف کنیم. اما چرا فقط تعداد انگشت شماری از مردم تعیین هدف می کنند؟

 -1 نخست اینکه مردم هنوز به اهمیت تعیین هدف پی نبرده اند. پژوهش های انجام شده آشکار ساخته اند که زنان و مردان جوانی که به تعیین هدف می پردازند، بدون استثنا از خانواده هایی هستند که اهمیت تعیین هدف را از اغاز مورد تأکید قرار داده اند.

گفتگوهایی که روی میز شام صورت می گیرد، بعدها روی زندگی ما اثرات تعیین کننده ای باقی می گذارند. اگر در خانواده هایی پرورش یافته باشیم که پدر و مادر برای خود هدفی تعیین نمی کنند، درباره ی هدف حرفی نمی زنند و ما را به تعیین هدف تشویق نمی کنند و درباره کسانی که دارای هدف هستند و هر روز به موفقیت های بیشتری دست می یابند صحبتی نمی کنند، ما هم با این اندیشه بزرگ می شویم که اصولا داشتن هدف بخشی از زندگی عادی نیست.

 -2 مردم نمی دانند چگونه تعیین هدف کنند. یکی از کمبود های نظام آموزشی ما این است که دانش اموزان بین 15 تا 18 سال در این نظام اموزشی به تحصیل می پردازند ولی هیچ وقت آموزشی در زمینه ی تعیین هدف دریافت نمی کنند. دلیل این امر آن است که کسانی که تصمیم می گیرند چه مطالبی در مدارس تدریس شود، خود با تعیین هدف اشنایی ندارند.

کاملا امکان پذیر است که از یک دانشگاه برجسته مدرک تحصیلی بگیرید و با این حال حتی یک ساعت کسی دربارۀ هدف برای تان حرف نزده باشد، انگار کسانی که محتوای دروس دانشگاه ها را می نویسد به کلی از اهمیت هدف گذاری بی اطلاعند.

 -3 ترس از طرد شدن. افراد زیادی از تعیین هدف سر باز می زنند زیرا هر بار که برای خود هدفی معین کرده اند کسی از راه رسیده و به آنها گفته است نمی توانند به هدف خود برسند، بیهوده پول و وقت خود را تلف می کنند، زحمت بیهوده می کشند و سرمایۀ خود را هدر می دهند.

اگر نمی دانید به کجا می روید می توانید از هر مسیری که می خواهید حرکت کنید و به همان جایی که نمی دانید کجاست برسید.

 -4 ترس از شکست. ترس از شکست بیش از هر نگرانی روانی، بیش از هر مشکل دیگری ما را از تعیین هدفی که موجب رشد ما می شود و باعث می شود ما نسبت به گذشته به موفقیت های بیشتری دست بیابیم، باز می دارد. اکثر افراد هنوز به اهمیت شکست خوردن در راه کسب موفقیت پی نبرده اند. واقعیت این است که بدون تحمل شکست، موفقیت امکان پذیر نیست. شکست جزء جدایی ناپذیر موفقیت است. مقدمه همۀ موفقیت های بزرگ، شکست است. اگر می خواهیم به عنوان یک انسان به موفقیت کامل برسیم باید حاضر باشیم خطر شکست های پی در پی را بپذیریم. زیرا لازمه کسب موفقیت، افتادن و برخواستن های بسیار است تا عاقبت درس هایی که لازمه کسب موفقیت کامل است، بیاموزیم.

 -5 راحت طلبی. انسان به طور طبیعی مایل است در ساحل امن و آسایش باقی بماند. تمایل طبیعی انسان است که وضع موجود را حفظ کند و خطر نکند. تمایل طبیعی انسان است که به آنچه دارد راضی و قانع باشد و کوشش بیشتری به عمل نیاورد.

با این وجود، همه انسان های موفق، تمامی زنان و مردان پیروزمند، انداخته اند و به طور دائم کوشش کرده اند تا از سطح موفقیت های پیشین پا را فراتر بگذارند. دائما سعی کرده اند به سوی منطقه خطر پیشروی کنند و کاری بزرگ تر، بهتر و مهم تر انجام دهند.

یک به یک موفقیت هایی که در تاریخ زندگی بشر آمده است، دسترنج مردان و زنانی است که با وجود آنکه هیچ گونه تضمین و اطمینانی به موفقیت خود نداشته اند، شجاعت خطر کردن و قدم به پیش گذاشتن را دارا بوده اند.

برگرفته از کتاب حکایت انکه قورباغه اش را قورت داد / نشر بخشایش